De klap van de voordeur verraadt dat Anouk binnen is. In alles wat ze doet, schuilt een haast bovenmenselijke dosis enthousiasme en energie. Haar typisch-Anouk-lichtblauwe-spijkerjasje en eigenwijze knotje met bijbehorende haarklem accentueren haar temperament op de een of andere manier. Aan het einde van de dag is ze nog net zo.
Discotheek
Joke is al even erg. Ze strooit voortdurend met allerlei stroomschema’s en Excelsheets, en op haar bureau ligt een bonte verzameling aan briefjes en zelfklevende memo’s waar geen andere sterveling ooit enige systematiek in zal ontdekken. Joke zelf wel, haar hoofd moet een discotheek zijn van binnen. Ze is directeur van de inhoud, chef planning en hoofd details. Doet ze met gemak door elkaar.
Subtiel
Mijn collega’s zijn multitaskers. Ik ben een man en zal dat nooit leren en daarom word ik met heldere opdrachten op pad gestuurd. Een voor een. Anouk en Joke willen het best voor mij op een briefje zetten. Nummertjes erbij. Kind kan de was doen. Ze brengen het heel subtiel. “O ja, Willem, heb je daar nog aan gedacht.” We genieten alle drie van de flow. We moeten er niet aan denken dat het over een paar weken al weer voorbij is.
Het organiseren van een schrijfevent over bloggen vreet bakken energie. Maar we hebben er toch een partij zin in. En het wordt me toch mooi!